İki arkadaş çocukluktan birlikte büyüyüp çalışıp sürekli bir dostluk içerisinde yıllarca yaşayıp gitmişler. Yıllar sonra emekli olup  bir sahil şehrine yerleşmişler. Her gün bir araya gelip deniz kenarında sahili seyredip akşama kadar oturup akşam eve giderken bir birlerine ya diyerek veda ediyorlarmış. Hemen her gün bu dostluk ve arkadaşlık devam ediyormuş akşama kadar oturup akşam giderken ya diğeri de ya deyip ayrılıp gidiyorlar. Yıllar sonra bir başkası daha bunların yanı gelip oturmuş akşam eve giderken bu iki arkadaş yine ya deyip ayrılırken diğer yeni katılan ya ya diye hitap etmiş bizim iki kafadar bunlara birbirlerine arkadaş bu adam çok konuşuyor gevezemi nedir diye hitap edip bunu bir daha aramıza almayalım diye sözleşiyorlar.

            Bu kısa hikâyeden çıkarmamız gereken ders bizimde ya diyeceğimiz bir arkadaşımızın bir dostumuzun olması gerekir yoksa ya ya mız bile bazılarına fazla kelime kullandığımız manası çıkarılıp aralarına girmemiz çok zor olacaktır.