KERBELA AĞIDI

Haksızlık görülmeye başlamıştı İslam elinde

Dayanamadı bazı Müslümanlar kılıç elinde

Bir kurtarıcı arıyordu soyu temiz nesilde

Yaşamalıydı İslam her daim bu coğrafyalarda

Haber salındı gel başımıza sen geç ya Hüseyin

Bizim önderimiz sensin artık ya imam Hüseyin

Seni sonuna kadar savunmak bizedir Hüseyin

Gel de bizi bu azaptan kurtar artık ya Hüseyin

Akrabaları gitme sana kıyacaklar vururlar

Babanı da oyuna getirip onlar vurdurdular.

Senide yarı yolda bırakıp giderler vururlar

Gitme dediler ama Hüseyin gitmekte kararlı.

Sevenlerini yanına alarak çıktılar yola

Çevirmek isteyenlere dedi, baş koydum bu yola

Dönmem, şehit olmak varsa da, olurum ben bu yola

Şehitlik için değer gidilesi bu yol gitmeye

Kûfalı yine yaptı yapacağını misafire

Tek bırakıp olmadılar yanında, verdiler fire

Birkaç kişi dışında kalmadı yanımda hiç kimse

Kanının son damlasına kadar vuruşmak ameli

Allah ikramı olan suyu ona yasakladılar

Çevirdiler dört bir tarafı ablukaya aldılar

Aman vermedi acımadı eli kanlı katiller

Bu zor zamanda bırakıp çekip gitti kûfeliler

Kerbelâ, kerbelâ olalı görmedi böyle vahşet

Nasıl vuruşmuştular tarihe şöyle bir bak seyret

Düşman çok kalabalık elden bir şey gelmiyor hayret

Acımasızca inmişti kılıç mızrak darbeleri

Hüseyin’i lime ettiler başını kopardılar

Altmış yedi yara vardı vücudu parçaladılar

Peygamberimin okşadığı başı dolaştırdılar

Kudurmuş gibiydiler hepsi kudurarak öldüler

Şehit olurken yalnız değildi o imam mazlum

Kardeşleri evlatları ashap vardı hepsi mazlum

Kerbelâ denen belde oldu Hüseyin’e şehitlik

Bugün hâlâ kûfeye güneş kızıl kanla doğuyor.

                                       Mevlut Uygun